wtorek, 31 maja 2016

Tworzenie filmu

Windows Live Movie Maker przeznaczony jest do pracy po kontrolą Windows Vista i 7. Jest to rozbudowany program, w którym możemy edytować zarówno filmy nagrane w standardowej rozdzielczości (PAL), jak i filmy w rozdzielczości HD (1280x720 i 1920x1080). Wyposażono go w nowoczesne menu w postaci Wstążki. Ma wszystkie standardowe funkcje edycyjne - możliwość przycinania, dzielenia i łączenia klipów, wstawiania przejść, napisów i ilustracji muzycznej, a także przetwarzania obrazu za pomocą efektów.



Po wczytaniu klipów do Movie Makera możemy przystąpić do właściwego montażu filmu. Najpierw ułożymy klipy w odpowiedniej kolejności, zgodnej z wcześniej obmyślonym scenariuszem filmu. Następnie przytniemy je, aby dostosować je do założeń scenariusza, a także dodamy zdjęcia, muzykę i napisy. Zobaczmy, jak to zrobić.

1. Klipy wczytane do Movie Makera pojawiają się w widoku scenariusz a po prawej stronie okna roboczego programu.
rys1-tworzymy-film-movie-maker.gif
Koniec i początek każdego klipu są zaznaczone symbolem perforacji taśmy filmowej (1). Widok scenariusza możemy zmniejszać lub powiększać, przesuwając suwak u dołu okna (2).
2. Aby poukładać klipy w odpowiedniej kolejności, po prostu przeciągamy je myszą w widoku scenariusza. Ustawiamy kursor nad klipem, który chcemy przestawić, wciskamy przycisk myszy i następnie, przytrzymując go, przeciągamy klip w odpowiednie miejsce, czyli pomiędzy dwa inne klipy, na przykład (patrz obrazek poniżej).
rys2-tworzymy-film-movie-maker.gif
3. Gdy zakończymy układanie klipów, możemy je przyciąć tak, by pozbyć się zbędnych fragmentów, na przykład zbyt długich sekwencji, podczas których nic się nie dzieje. Aby przyciąć wybrany klip, klikamy podwójnie na jego miniaturę w widoku scenariusza.
rys3-tworzymy-film-movie-maker.gif
Czarna kreska (patrz obrazek powyżej) widoczna na ilustracji to kursor wskazujący początek filmu.
4. Movie Maker przejdzie w tryb edycji klipu. Pojawi się odpowiednie menu, w którym klikamy naNarzędzie przycinania.
rys4a-tworzymy-film-movie-maker.gif
Na suwaku pod oknem podglądu pokażą się dwa wskaźniki. Cały czas obserwując podgląd, ustawiamy wskaźnik (patrz obrazek poniżej) w miejscu, gdzie ma być nowy początek pliku.
rys4b-tworzymy-film-movie-maker.gif
Tak samo, obserwując podgląd, ustawiamy wskaźnik (patrz obrazek powyżej) w miejscu, gdzie ma być nowy koniec pliku.
Po odpowiednim ustawieniu wskaźników klikamy w menu na Zapisz przycięcie.
rys4c-tworzymy-film-movie-maker.gif
W polach Punkt początkowy i Punkt końcowy widzimy dokładny czas nowego początku i końca klipu.
5. Jeżeli w jednym klipie są dwa ujęcia, oddzielone od siebie scenami, które chcemy wyciąć, musimy podzielić klip, a dopiero potem przyciąć odpowiednio powstałe dwie części, aby dokładnie odseparować pożądane sceny. Aby podzielić klip, ustawiamy najpierw kursor w miejscu podziału (patrz obrazek poniżej) i następnie w menu klikamy na Podziel.
rys5-tworzymy-film-movie-maker.gif
Teraz obie części klipu przycinamy tak, jak opisano w punkcie 4 tej wskazówki.
6. Klipy możemy także spowalniać lub przyspieszać, aby osiągnąć odpowiedni efekt założony w scenariuszu.
rys6-tworzymy-film-movie-maker.gif
Aby zmienić prędkość odtwarzania klipu, klikamy podwójnie na jego miniaturę i następnie w menu z listy (patrz obrazek powyżej) wybieramy odpowiedni współczynnik przyspieszenia lub spowolnienia. Na przykład, aby odtwarzanie filmu trwało dwa razy dłużej, wybieramy wartość 0,5x. Z kolei by przyspieszyć klip dwukrotnie, wybieramy 2x.
Do naszego filmu możemy bez problemu wmontować dowolną liczbę zdjęć. To bardzo proste, a pozwoli nam urozmaicić film. Zobaczmy, jak to zrobić.
1. Aby wmontować zdjęcie do filmu, najpierw w widoku scenariusza ustawiamy kursor w miejscu, w którym ma znaleźć się wstawiany obraz. Następnie klikamy na Dodaj wideo i zdjęcia.

rys1-dodajemy-zdjecia-movie-maker.gifW oknie systemowym wyszukujemy folder ze zdjęciami, zaznaczamy wybraną fotkę i klikamy naOtwórz. Pojawi się ona w miejscu wskazywanym przez kursor.
2. Domyślnie Movie Maker ustawia czas wyświetlania wmontowanego zdjęcia na 7 sekund. To jest zbyt dużo. Czas wyświetlania nieruchomej fotografii nie powinien być dłuższy niż 5 sekund, a w niektórych przypadkach może nawet być krótszy.
Żeby zmienić czas wyświet­lania zdjęcia, klikamy podwójnie na miniaturę fotki w widoku scenariusza i następnie w menu wpisujemy nowy czas w pole Czas wyświetlania.
rys2-dodajemy-zdjecia-movie-maker.gif
3. Możemy także zastosować inny trik, polegający na przytrzymaniu wybranego obrazu przez dłuższą chwilę. W tym celu sporządzimy zrzut z klatki filmu, którą chcemy zatrzymać, i następnie wmontujemy go jako zdjęcie.
Najpierw dzielimy klip w miejscu, w którym znajduje się wybrana klatka. Obserwując podgląd, ustawiamy kursor na wybranej klatce i w menu klikamy na Zdjęcie.
rys3-dodajemy-zdjecia-movie-maker.gif
W systemowym oknie dialogowym wybieramy katalog, wpisujemy nazwę zrzutu klatki i klikamy na Zapisz. Następnie wczytujemy utworzone zdjęcie do filmu tak, jak w punktach 1 i 2 tej wskazówki.

Mój fotomontaż w PSP7

Mój fotomontaż 


Publikowanie filmów na yt

Istnieje wiele stron internetowych, które pozwalają użytkownikom na publikowanie, ściąganie oraz oglądanie filmów wideo. Najpopularniejsze z nich to YouTube i Video Google . Użytkownicy mogą ustawić uprawnienia do danego wideo i określić czy chcą się nim podzielić z wszystkimi zainteresowanymi osobami czy tylko ze znajomymi. Wiele stron internetowych umożliwia użytkownikom przeglądanie plików wideo w telefonach komórkowych lub innych przenośnych urządzeniach. Jeśli chcesz wiedzieć, jak umieścić film na YouTube, przeczytaj poniższy artykuł.

1.Wejdź na stronę startową YouTube i zaloguj się na swoje konto używając odpowiedniej nazwy użytkownika i hasła. Jeśli masz konto na Google możesz użyć tego samego logina i hasła do zalogowania się na tej stronie. Nie ma potrzeby zakładania nowego konta

2.Kliknij w opcję „Prześlij film” znajdującą się w górnej części strony.

3.Kliknij przycisk „Prześlij film wideo” i wybierz miejsce na twardym dysku, w którym zlokalizowany jest plik gotowy do wysłania. Znajdź wybrany plik i kliknij na niego dwa razy. W ten sposób plik zostaje przygotowany do wysłania na stronę internetową.

4.Pojawi się pasek postępu, który pokaże nam stan zapoczątkowanego procesu wysyłania plik

5.Wpisz tytuł swojego filmu, dodaj opis, tagi i kategorię. Wybierz opcję prywatności lub udostępnij plik wideo do publicznego wglądu. Jeśli uznasz film za prywatny, tylko twoi znajomi będą mogli go oglądać.

6.Kliknij w opcję „Zapisz zmiany”. Wszystkie wybrane przez ciebie opcje zostaną w tym momencie zapisane, a twój plik wideo pojawi się w zakładce „Moje wideo” na twoim koncie YouTube. Wideo pojawi się na stronie internetowej dopiero po sprawdzeniu i zaakceptowaniu przez moderatora.


Zdjęcia z mojej publikacji




wtorek, 26 stycznia 2016

Fotografia analogowa
tradycyjna kamera zapisująca obraz na taśnie magnetycznej w podobny sposób jak robią to
magnetowidy.






Aberracja sferyczna – cecha soczewkiukładu optycznego lub zwierciadła sferycznego polegająca na odmiennych długościach ogniskowania promieni świetlnych ze względu na ich położenie pomiędzy środkiem a brzegiem urządzenia optycznego – im bardziej punkt przejścia światła zbliża się ku brzegowi urządzenia (czyli oddala od jego osi optycznej), tym bardziej załamują się promienie świetlne.

Aberracja chromatycznachromatyzm – cecha soczewki lub układu optycznego wynikająca z różnych odległości ogniskowania (ze względu na różną wartość współczynnika załamania) dla poszczególnych barw widmowych światła (różnych długości fali światła). W rezultacie występuje rozszczepienie światła, które widoczne jest na granicach kontrastowych obszarów pod postacią kolorowej obwódki.


Pozytyw – odwrotność negatywu. W filmie, pozytywowa kopia pokazowa filmu na błonie fotograficznej do wyświetlania w kinie.

W fotografii, pozytyw jest obrazem fotograficznym odwzorowującym prawidłowo (zgodnie z rzeczywistością) obraz istniejący w naturze, a mówiąc dokładniej: odzwierciedla wprost proporcjonalnie różnice pomiędzy jasnością i barwą poszczególnych miejsc w fotografowanym obrazie.

Negatyw – odwrotność pozytywu, czyli oryginału. Popularna nazwa błony fotograficznej negatywowej.

Materiał światłoczułymateriał fotograficzny – ogólne pojęcie oznaczające wszystkie wyroby wykazujące wrażliwość naświatło, które są wykorzystywane w różnorodnych procesach fotograficznych. Należą do nich zarówno materiały wrażliwe naświatło widzialne, jak również na bliską podczerwień i ultrafiolet

.

wtorek, 12 stycznia 2016

Fotografia cyfrowa

1.Matryca (przetwornik) to układ wielu elementów światłoczułych przetwarzających padający przez obiektyw obraz na sygnał elektryczny, stosowany w aparatach cyfrowych. Jest to płytka krzemowa, zawierająca elementy światłoczułe (w każdym elemencie światłoczułym znajduje się fotodioda odpowiedzialna za mierzenie natężenia światła), pokryte filtrem CFA (ang. Color Filter Array) w celu rejestracji kolorów. Ponadto matryca światłoczuła pokrywana jest specjalnym zestawem filtrów odcinających fale światła podczerwonego.
2.Typy aparatów

 Aparat kompaktowy, potocznie kompakt (ang. compact camera) – typ popularnego aparatu fotograficznego o niewielkich rozmiarach, zwartej budowie i uproszczonej obsłudze. Jest on najczęściej wyposażony w niewymienny obiektyw stałoogniskowy lub zmiennoogniskowy. W kompaktach klasycznych celownik umieszczony był nad obiektywem, co powodowało występowanie zjawiska paralaksy. Segment kompaktów z czasem wypełniły kompakty cyfrowe, pozbawione wizjera, wyposażone w duży, czytelny ekran LCD, na który przekazywany jest obraz wprost z obiektywu, i zapisujące zdjęcia na kartach pamięci.

Aparat cyfrowy – aparat fotograficzny rejestrujący obraz w postaci cyfrowej.
Aparat cyfrowy zapisuje obraz podobnie jak informacje zapisywane są w pamięci komputera. Jego zaletą jest to, że otrzymane zdjęcia mogą być w prosty sposób modyfikowane na komputerze, a następnie drukowane w dowolnej liczbie kopii.
Karty pamięci, stosowane w aparatach cyfrowych jako nośnik danych, mogą pomieścić wielokrotnie więcej zdjęć niż błony fotograficzne, w związku z tym fotografowanie za pomocą aparatów cyfrowych jest znacznie tańsze i rzadko wymaga wymiany karty. Ponadto można wykonywać wiele próbnych zdjęć, a nieudane bez problemu i praktycznie bez kosztów usunąć.

wtorek, 8 grudnia 2015

Camera Obscura 

prosty przyrząd optyczny pozwalający uzyskać rzeczywisty obraz. Pierwowzór aparatu fotograficznego.Camera obscura bywa nazywana również ciemnią optyczną lub kamerą otworkową.

Budowa Kamery

Urządzenie to zbudowane jest z poczernionego wewnątrz pudełka (dla zredukowania odbić światła). Na jednej ściance znajduje się niewielki otwór (średnicy 0,3–1 milimetra zależnie od wielkości kamery) spełniający rolę obiektywu, a na drugiej matowa szyba (matówka) lub kalka techniczna. Promienie światła wpadające przez otwór tworzą na matówce odwrócony i pomniejszony (lub powiększony) obraz. Wstawiając w miejsce matówki kliszę fotograficzną można otrzymać zdjęcie.
Obraz otrzymany za pomocą camera obscura posiada następujące cechy: miękkość, łagodne kontrasty, rozmycie, nieskończoną głębię ostrości oraz zupełny brak dystorsji, a wykonany na materiale barwnym – pastelową kolorystykę. Z uwagi na te cechy obrazu camera obscura bywa do dzisiaj wykorzystywana w fotografii artystycznej.


Historia kamery

Początków tego urządzenia można się doszukiwać w starożytnej GrecjiArystoteles, podczas częściowego zaćmienia Słońca, zaobserwował obraz tworzony na ziemi przez promienie przechodzące między liśćmi drzewaEuklides w swojej Optyce opisywał prostoliniowe rozchodzenie się światła i możliwość powstawania obrazu po przejściu promieni słonecznych przez niewielki otwór. Obserwacje prowadzone z użyciem tego prostego instrumentu optycznego były prowadzone przez starożytnych Chińczyków, Greków i Arabów. Jednak pierwszy znany nam naukowy opis ciemni optycznej znajduje się w rękopisach (pochodzących najprawdopodobniej z 1020 roku) arabskiego matematyka Alhazena (Hasana) z Basry. Najsłynniejszą pracą z około stu, jakie po nim pozostały, był traktat o optyce Kitab-al-Manadhirn. Księga wydana po łacinie w Średniowieczu wywarła wielki wpływ na naukę, szczególnie na prace Rogera Bacona i Johannesa Keplera.

wtorek, 24 listopada 2015

Budowa komputera PC

JEDNOSTKA CENTRALNA
-obudowa, zasilacz
-płyta główna
-mikroprocesor
-pamięć RAM
-karta grafiki
-porty
-twardy dysk
-napęd dysków optycznych

URZĄDZENIA PERYFERYJNE
-monitor
-klawiatura
-mysz
-drukarka
-router
-joystick